To była długa droga, od założenia GEA w 1920 do powołania Kelvion w 2015 roku.
Początki naszej działalności sięgają roku 1920, kiedy to Otto Happel założył firmę "Gesellschaft für Entstaubungs-Anlagen" w skrócie GEA, w tłumaczeniu na język polski "Przedsiębiorstwo Systemów Odpylających". W ciągu pierwszych dziesięcioleci firma poszerzała swą działalność również w zakresie wymienników ciepła. Stała się ówczesnym innowatorem w zakresie inżynierii cieplnej, wyznaczając nowe trendy technologiczne. W 1999 roku GEA została przejęta przez „mg technologies AG”, która w 2005 roku zmieniła nazwę na GEA Group AG. W 2010 roku w wyniku restrukturyzacji grupy, GEA skupiła wszystkie spółki z zakresu wymienników ciepła w segment GEA Heat Exchangers (HX). W roku 2014 segment GEA Heat Exchangers (HX) został przejęty przez fundusz inwestycyjny Triton.
Wraz z nową nazwą segment GEA Heat Exchangers formalnie został odłączony od GEA Group i pisze swoją własną nową historię jako Kelvion.
Nazwa Kelvion jest hołdem wobec Lorda Kelvina (1824-1907). Lord Kelvin sformułował zasady termodynamiki, a na jego cześć podstawową jednostkę temperatury nazwano kelwinem.
Założona 2 lutego 1920 roku firma GEA, której nazwa była skrótem niemieckiej nazwy "Gesellschaft für Entstaubungs-Anlagen mbH", jest dziełem człowieka będącego przedsiębiorcą duszą i sercem, obdarzonego wyjątkowym zmysłem technicznym oraz przepełnionego pragnieniem dążenia do pionierskich innowacji technicznych.
Dla Otto Happla cel był jasny: wprowadzić "chłodzenie w obiegu zamkniętym" i jak najszybciej doprowadzić do możliwosci zastosowania tego rozwiązania w dużych instalacjach. Zaledwie dwa lata po założeniu małego biznesu osiągnął ten cel. System chłodzenia w obiegu zamkniętym Happla różnił się od konkurencyjnych rozwiązań tylko w jednym - ale jak bardzo ważnym aspekcie. Zamiast konwencjonalnego wymiennika ciepła (tzn. z rurami okrągłymi) Happel zastosował "eliptyczną rurę żebrowaną" - swoje pierwsze autorskie rozwiązanie, które do tej pory jest kluczowym produktem w ofercie wymienników ciepła GEA.
15 lutego 1925 roku, Otto Happel zdecydował o zmianie nazwy spółki na “GEA Luftkühlergesellschaft mbH”. Innowacyjne produkty bardzo szybko zyskały dobrą reputację. Zaledwie dwa lata później, w oparciu o eliptyczne rury żebrowane, opracowano chłodnice oleju transformatorowego, chłodnice powietrze/woda do prostowników, chłodnice do sprężarek, lokomotyw spalinowych oraz wagonów z napędem parowym.
W 1935, Otto Happel, we współpracy z inżynierem Dr. Kurtem Lang, rozpoczął prace badawcze nas skraplaczem do turbin parowych.
Otto Happel Senior zmarł 26 grudnia 1948 r. Jego śmierć pozostawiła wielką lukę, ponieważ nie tylko ukształtował swoją firmę jako dalekowzroczny inżynier z pionierskimi pomysłami ale także prowadził ją przez dobre i złe czasy, jako mądry biznesmen i dynamiczny organizator. Wbrew radom przyjaciół i bliskich współpracowników, wdowa po nim, Elisabeth Happel, postanowiła kontynuować pracę swojego męża.
Inżynierowie GEA próbowali wprowadzić eliptyczne rury żebrowane do procesów dotyczących ogrzewania. Chociaż wysiłki te początkowo nie były uwieńczone sukcesem, po wojnie stały się drugim ważnym krokiem w kierunku dywersyfikacji, a także punktem wyjścia dla opłacalnego nowego podziału, konwektorów i nagrzewnic powietrza. Aby lepiej wprowadzić nowe produkty na rynek, w styczniu 1953 roku powołano spółkę zależną "GEA Konvektorenbau Happel KG"
Zwiększone zapotrzebowanie na urządzenia GEA oraz rosnące zapotrzebowanie na lokalną produkcję, doprowadziły do powstania w latach 60-tych wielu firm za granicą. "James Howden - GEA Ltd.", spółka joint venture, w późniejszym czasie przemianowana na "GEA Airexchangers Ltd. London", z zakładem produkcyjnym w Irlandii Północnej, została założona w Glasgow w 1961 r. W 1963 r. powstała firma "GEA Scambiatori" di Calore Rrl we Włoszech i „GEA Warmtetransport BV "w Holandii. W tym samym roku w Nowym Jorku powstała "GEA Airexchangers, Inc.". W 1964 r. założono hiszpańską spółkę zależną "Compania GEA Iberica S.A." W 1969 r. Firma GEA Luftkühler GmbH & Co. zakupiła 85% udziałów w spółce "Renzmann & Grünewald KG" w Monzigen, która stała się wiodącym producentem chłodnic transformatorowych chłodzonych wodą.
Założenie "GEA Power Cooling Systems, Inc." w San Diego w Kalifornii, USA (1977) i zakładu produkcyjnego "GEA Rainey Corp." w Tulsa, Oklahoma, USA (1978) było zakończeniem pierwszej fazy ekspansji w USA. W drugiej połowie lat 70-tych powstały lub przejęto takie firmy, jak "GEA Aircooled Systems Ltd.", RPA(1975), "GEA do Brasil Intercambiadores Ltda." (1976), "GEA Power Cooling Systems, Inc." San Diego, Kalifornia, USA (1977)," GEA Rainey Corp. " Tulsa, Oklahoma, USA (1978) oraz " GEA Ergé-Spirale SA" Francja (1978).
Po ponad 25 latach, Elisabeth Happel ze względów zdrowotnych, przekazała zarządzanie swojemu synowi, dr Otto Happelowi, który właśnie ukończył studia inżynierskie na Politechnice w Akwizgranie i otrzymał doktorat.
Przejęcie firmy "Eduard Ahlborn GmbH" w Hildesheim w Niemczech było początkiem wdrażania nowej strategii. Ahlborn, producent urządzeń do przetwórstwa żywności, specjalizował się w płytowych wymiennikach ciepła, których termodynamiczna konstrukcja została wykorzystana przez GEA do udoskonalenia własnych produktów.
Postępy dokonane przez Grupę GEA sprawiły, że w latach 1980/81 konieczne było przeprowadzenie podstawowej reorganizacji całej grupy. Dodatkowo zakup i / lub założenie kolejnych spółek - "Batignolles Technologies Thermiques SA" we Francji i "GEA Canzler GmbH & Co." w Niemczech (obu w roku 1985), "KÜBA Kältetechnik GmbH", Niemcy (1987), "Happel Belgium NV "(1988) - przyniosły znaczące wzrosty sprzedaży i zatrudnienia dla Grupy GEA. W 1988 roku do GEA GmbH należało około 30 firm. W tym czasie struktura korporacyjna została ponownie zmieniona, a "GEA AG & Co.", która przejęła zarządzanie grupą, została utworzona jako nowa spółka holdingowa.
GEA zaprezentowała się jako "globalny dostawca maszyn, systemów i komponentów w dziedzinie energetyki, ochrony środowiska i inżynierii procesowej". Tak więc, po 69 latach z firmy rodzinnej stała się spółką o szerokim zasięgu działania.
Przewrót polityczny w Europie wschodniej sprawił, że ta część kontynentu był szczególnie interesująca dla zachodnioniemieckiego przemysłu. GEA skorzystała z możliwości zakupu "EGI Contracting / Engineering Rt." w 1992 r. w Budapeszcie na Węgrzech (chłodzenie na sucho w elektrowniach) oraz "LVZ a.s." w Libercu w Czechach (ogrzewanie, wentylacja i klimatyzacja oraz filtry powietrza). Przejęcia dotyczyły firm zajmujących się obróbką cieplną i energią oraz obróbką powietrza i inżynierią chłodniczą – czyli podstawowymi obszarami działalności GEA.
Po dynamicznym wzroście na początku lat 90-tych oraz recesji na rynkach światowych po 1995 roku podjęto decyzję o restrukturyzacji grupy. W 1997 Grupa GEA została podzielona na 9 dywizji.
W kwietniu 1999, spółka GEA została przejęta przez mg technologies AG (następcę Metallgesellschaft).
W 2004 roku przejęto firmę Goedhart, producenta urządzeń chłodniczych oraz WTT – producenta wymienników płytowych.
W 2005 roku Grupa zmieniła nazwę na GEA Group AG. W tym samy roku przejęła firmę FlatPlate produkującą wymienniki płytowe oraz 2H Kunststoff, specjalizującą się w produkcji wypełnień do wież chłodniczych.
W 2006, GEA Group przejęła firmę ISISAN w Turcji, Denco oraz 2H Aqua w Wielkiej Brytanii. W kolejnych latach: Aero Heat Exchangers (2007), Bloksma (2008), ViEx (2008), Caldemon Iberica (2008), NEMA Air Fin (2008).
Restrukturyzacja grupy GEA – 9 dywizji przekształconych w segmenty technologiczne. Największy segment to Heat Exchanger (HX).
Dzięki przejęciu firmy Mashimpeks, GEA rozpoczyna ekspansję sprzedaży wymienników płytowych na rynku rosyjskim.
W czerwcu 2014, zarząd Grupy GEA ogłosił decyzję o sprzedaży segmentu Heat Exchangers (HX). W październiku tego samego roku Grupa GEA podpisała umowę z Triton dotyczącą sprzedaży segmentu Heat Exchangers.
W sierpniu 2015, segment GEA Heat Exchangers wszedł w fazę przejściową, koncentrując się przede wszystkim na swojej podstawowej działalności, bazując na zaufaniu klientów zdobytym na przestrzeni dziesięcioleci oraz pracownikom wytwarzającym urządzenia z najwyższą precyzyją.
Cel: nadać neutralny wydzwięk, aby umożliwić pojawienie się nowej osobowości korporacyjnej. W listopadzie 2015 segment GEA Heat Exchangers został formalnie wydzielony z GEA Group i obecnie tworzy własną historię jako Kelvion.
Udostępnij tą stronę